کد مطلب:275336 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:203
سید امیر عطاء الله دشتکی شیرازی
سید امیر عطاء الله بن امیر فضل الله حسینی دشتكی شیرازی نیشابوری، محدث هروی ملقب به جمال حسینی و معروف به امیر جمال الدین (یا جلال الدین) از محدثین اهل سنت است كه در مدرسه سلطانیه هرات تدریس می كرد. گویند كه سرایش محل تردد اعاظم و مجمع افاضل بوده است. مرحوم عاملی در امل الامل (كه به شرح حال علمای شیعه پرداخته) و مرحوم شیخ آغا بزرگ در الذریعه او را شیعه دانسته اند. اما صاحب روضات از كتاب روضه الاحباب او فتوا به سنی بودنش داده است و دیگران سنی بودنش را از جهت تدریس كتب اهل سنت كه به جهت تقیه انجام می داده است دانسته اند. وفات او را 917 ق و 926 ق و 1000 دانسته اند. از جمله تالیفات او می توان به كتابهای زیر اشاره كرد: روضه الاحباب فی سیره النبی و الال و الاصحاب، تحفه الاحباب و الاربعون حدیثا من احادیث سید المرسلین فی مناقب امیرالمومنین. (ریحانه الادب، ج 3: صص 368 - 367، معجم المولفین، ج 6: ص 285) كلام در بیان امام موتمن محمد بن الحسن. تولد همایون آن در درج ولایت و جوهر معدن هدایت، بقول اكثر اهل روایت، در منتصف شعبان سال 255 در سامرا اتفاق افتاد و آن امام ذو الاحترام در كنیت و نام حضرت خیر الانام علیه و آله تحف الصلاه و السلام موافقت دارد و مهدی منتظر و الخلف الصالح، و صاحب الزمان در القاب او منتظم شده است. در وقت پدر بزرگوار خود پنج ساله بود، حضرت واهب العطایا آن شكوفه گلزار را ماند یحیی بن زكریا علیه السلام در حال طفولیت حكمت و كرامت فرمود و در وقت صبا به مرتبه بلند امامت رسانید و صاحب الزمان یعنی مهدی دوران در زمان معتمد خلیفه در سال 260 یا 266 از نظر فرق برایا غائب شد. [1] .
[ صفحه 62]
[ صفحه 62]
[1] نجم الثاقب، ص 166 (به نقل از روضه الاحباب).